هر جا اراده هست، راهی نیز وجود دارد
اگرچه نابینایی به عنوان یک معلولیت تعریف شده اما در برابر انسان‌های با اراده هیچ معلولیتی محدودیت نیست. افراد نابینا هم اگر اراده کنند می‌توانند دوش به دوش افرادی که از نعمت بینایی بهره‌مندند حرکت کرده و به رشد و تعالی جامعه کمک کنند. نابینایان انسان‌های قدرتمند و با اراده ای هستند که هر چند از قدرت بینایی بی‌بهره‌اند اما استعدادها و قدرت‌های بی‌نظیر دیگری دارند که جای خالی بینایی را به طور کامل برای آن‌ها پر می‌کند. این افراد روشندل بعضی وقت‌ها کارهای خارق‌العاده‌ای انجام می‌دهند که حتی افراد بینا نیز انگشت به دهان می‌مانند.
درک رابلو، یکی از روشندلان با اراده ای است که با کمک روش‌های غیرعادی موفق شده در ورزش سخت و طاقت‌فرسای موج‌سواری حرفه‌ای شود.
موج‌سواری ورزشی سخت و طاقت فرساست که کمتر کسی از پس آن برمی‌آید ولی “درک رابلو ” با اینکه نابیناست یک موج‌سوار حرفه‌ای شده است که برخی مواقع درس‌هایی را نیز در این زمینه می‌دهد. این جوان ۲۰ ساله برزیلی از زمانی که سه ساله بود موج‌سواری را آموخت و از همان زمان عزمش را برای تبدیل شدن به فردی حرفه‌ای جمع کرد. او اعتقاد دارد با یاد خدا همه چیز ممکن است چرا که شاید خدا بینایی به او نداده است اما حواس برتر دیگری در اختیار او قرار داده است.
پیش از اینکه درک رابلو به دنیا بیاید، پدرش آرزو داشت درک موج‌سوار شود. حتی پدر درک نام درک هو، اولین قهرمان جهانی موج‌سواری هاوایی را برای پسرش برگزید. متأسفانه درک در لحظه‌ی تولد به خاطر بیماری گلوکوم یا آب سیاه چشم نابینا بود و به همین خاطر آرزوی پدرش غیرممکن به نظر می‌رسید؛ اما این جوان برزیلی خودش هم عاشق موج‌سواری بود و آرزو داشت روزی در ورزش موج‌سواری حرفه‌ای شود. درک شش سال پیش یعنی وقتی ۱۷ ساله بود به آرزوی پدرش پی برد. او تصمیم گرفت این رویای پدر دلسوز و غم‌خوارش را به حقیقت تبدیل کند. در ادامه مصاحبه کوتاهی که اخیراً با این موج‌سوار نابینا و بااستعداد برزیلی انجام شده را مرور می‌کنیم:
درک رابلو، موج‌سوار نابینای برزیلی گفت: اولاً، پدرم بهترین مشوق منه و همیشه بهم کمک می کنه. همیشه صبح‌ها با هم به اقیانوس می ریم. برای اینکه چیزهای بیشتری در مورد موج‌سواری یاد بگیرم و بیشتر تمرین کنم پدرم منو به دوره‌های آموزشی موج‌سواری می فرسته. با دوست هامم زیاد تمرین می‌کنم. اونا اصلاً به عنوان یک نابینا یا معلول به من نگاه نمی‌کنند و خیلی عادی باهام رفتار می‌کنند. همیشه به اقیانوس گوش می دم و با تمام وجود احساسش می‌کنم؛ و به همین خاطر می دونم که هر بخش موج صدای خاص خودش رو داره. با توجه به همین صداهاست که می تونم تصمیم بگیرم در کدام طرف باید قرار بگیرم تا رو به جلو موج‌سواری کنم. اگه رؤیایی دارید، باید خودتون رو باور کنید. در غیر این صورت، نمی تونید انجامش بدید. من باور دارم که خدای مهربان به همه‌ی انسان‌ها حواس قدرتمندی عطا کرده است. پس با پشتکار و شور و اشتیاق تمام از این نعمت‌ها استفاده کنید.
حتی پیش از اینکه درک رابلو به دنیا بیاید، پدرش آرزو داشت درک موج‌سوار شود. متأسفانه درک در لحظه‌ی تولد به خاطر بیماری گلوکوم یا آب سیاه چشم نابینا بود و به همین خاطر آرزوی پدرش غیرممکن به نظر می‌رسید.
درک شش سال پیش یعنی وقتی ۱۷ ساله بود به آرزوی پدرش پی برد. او تصمیم گرفت این رویای پدر دلسوز و غم‌خوارش را به حقیقت تبدیل کند.
پدرم بهترین مشوق منه و همیشه بهم کمک می کنه. همیشه صبح‌ها با هم به اقیانوس می ریم.
برای اینکه چیزهای بیشتری در مورد موج‌سواری یاد بگیرم و بیشتر تمرین کنم پدرم منو به دوره‌های آموزشی موج‌سواری می فرسته. با دوست هامم زیاد تمرین می‌کنم.
